Ο χρόνος μας στη γη είναι πεπερασμένος και είναι πάντα λιγότερος από όσο πιστεύουμε. Πως θέλουμε να τον ξοδέψουμε; Θα προσφέρουμε τον εαυτό μας στους άλλους ώστε να γίνει ο κόσμος πλουσιότερος από το πέρασμά μας από αυτόν; Ή θα περάσουμε τις μέρες μας, όπως έγραψε και ο διάσημος Ινδός ποιητής RabindranathTagore, κουρδίζοντας και ξεκουρδίζοντας τα όργανά μας, ενώ το τραγούδι που μας έμελλε να τραγουδήσουμε παραμένει χωρίς να έχει τραγουδηθεί;

Το μεγαλείο του Ρόταρυ είναι ότι μας βοηθά να βρούμε τον τρόπο να τραγουδήσουμε αυτό το τραγούδι. Μας οδηγεί στο μονοπάτι του πώς να ζούμε μία ζωή πιο πλούσια και με νόημα, με το να μας ενθαρρύνει να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στα πράγματα που έχουν νόημα- και να βοηθά τον κάθε ένα από εμάς να βρει τον δικό του τρόπο να προσφέρει τον εαυτό του στον κόσμο.

Αν αναρωτηθούμε ποια χαρακτηριστικά εκτιμούμε περισσότερο στους φίλους μας, οι περισσότεροι από εμάς θα απαντήσουν: ακεραιότητα, αξιοπιστία, παροχή υποστήριξης, διαλλακτικότητα. Οι φίλοι μας δεν είναι απαραίτητα οι άνθρωποι που μας μοιάζουν περισσότερο αλλά αυτοί που μας συμπληρώνουν και αναδεικνύουν τον καλύτερο εαυτό μας. Για μένα, αυτό ακριβώς είναι που μπορούμε να βρούμε στο Ρόταρυ.

Το Ρόταρυ είναι ένας τρόπος να αναδείξουμε τα καλύτερα στοιχεία του εαυτού μας και να του επιτρέψουμε να καθοδηγήσει τις ζωές μας. Πολύ συχνά, ξοδεύουμε το χρόνο μας στην επιδίωξη στόχων ήσσονος σημασίας. Επικεντρώνουμε την προσοχή μας στην επιδίωξη της επιτυχίας και το προσωπικό μας κέρδος, αφιερώνουμε ατελείωτη ενέργεια στη συσσώρευση υλικών αγαθών. Στο τέλος της ζωής μας, κανείς δε θα μας θυμάται για τα αυτοκίνητα που οδηγήσαμε, τα ρούχα που φορέσαμε, τους τίτλους που είχαμε ή τις επαγγελματικές θέσεις που κατείχαμε. Δε θα μας θαυμάζουν για τις προσπάθειες που καταβάλαμε για να κάνουμε τις ζωές μας πλουσιότερες ή τις θέσεις μας ισχυρότερες. Στο τέλος, η αξία μας δε θα μετρηθεί από τα πόσα θα έχουμε αποκτήσει αλλά από τα πόσα θα έχουμε προσφέρει.

Θα αποστρέψουμε τη ματιά μας από τον πόνο ή θα τον ανακουφίσουμε; Θα μιλήσουμε απλά με συμπόνια ή θα αναλάβουμε έργο; Θα είμαστε ικανοποιημένοι μόνο με το να παίρνουμε από τον κόσμο – ή θα του προφέρουμε;

Στο Ροταριανό έτος 2015-2016, το θέμα μας θα είναι: Πρόσφερε τον εαυτό σου στον κόσμο.

Ο κάθε ένας από εμάς έχει κάτι να προσφέρει – όποιοι κι αν είμαστε, όποια κι αν είναι η θέση μας στη ζωή. Μπορούμε να προσφέρουμε το ταλέντο μας, τη γνώση μας, τις ικανότητες και τις προσπάθειές μας. Μπορούμε να προσφέρουμε την προσήλωση και την αφοσίωσή μας.

Μέσω του Ρόταρυ μπορούμε να λάβουμε αυτά τα δώρα και να κάνουμε μία ουσιώδη διαφορά στις ζωές των άλλων και του κόσμου μας.

Λέγεται ότι γεννιόμαστε με τις γροθιές μας σφιγμένες, αλλά πεθαίνουμε με τα χέρια μας ανοιχτά και ότι τα ταλέντα μας είναι τα δώρα που μας δόθηκαν από το θεό. Το πώς θα αξιοποιήσουμε τα ταλέντα μας είναι το δικό μας δώρο προς το Θεό.

Εξίσου, ερχόμαστε στον κόσμο αρπάζοντας οτιδήποτε βρεθεί μπροστά μας, όμως όταν τον αφήνουμε, αφήνουμε πίσω μας όλα τα υλικά αγαθά. Μέσω του Ρόταρυ, μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας κάτι αληθινό και διαρκές.

Τώρα είναι η δική μας ώρα. Δε πρόκειται να επαναληφθεί. Πρόσφερε τον εαυτό σου στον κόσμο.

K.R. “Ravi” Ravindran